बुधवार, १ सप्टेंबर, २०१०

गोपाळकाला (कृष्ण जन्माष्टमी)

गोपाळकाला (कृष्ण जन्माष्टमी)

आमच्या गावात सगळे सण उसत्व आम्हि एकत्रच साजरे करतो मग ते गणपती,दिवाळी, रांगपंचमी (होळी),असो वा दहीकाला.या बाबतीत आम्हि सगळे गावकरी एकदम गुण्या गोवींदाने रहतो.
आम्हच्या गावातील सार्वजनीक कृष्ण जन्माष्टमी आम्ही आमच्य घरी साजरी करयचो (तसे बरेच सर्वजनिक कर्यक्रम आमच्या घरी साजरे होतात घर मोठे असल्याने) या दिवशी गावची सार्वजनीक पूजा उरकली की रत्रि १२ वाजेपर्यन्त भक्तिगित,भावगीत,भजने चालु असतात रत्री १२ वाजत कृष्णजन्म झला की पळणा गाऊन सार्‍या भगीनि बाल गोपळाला ओवाळुन आणी सार्‍याना सुंठ साखरेचा प्रसाद वाटला. आणी पुन्हा गाण्याची महेफ़िल रंगली.

शळेत असताना आम्ही मुलीहि दहीहांडी फ़ोडायचो खास आम्हच्या सठिहि एक हांडी बांधली जायची (२ थराचिच) आणी मी मात्र सग़ळ्या भावंडान सोबत एक हांडी फ़ोडायचे (४थरावर)

पण २००६ पासुन हा योग कही आला नही सुट्टी नसल्याने हांडी वैगरे सारेकाही बंद झाले होते.

रात्री १ च्या दरम्यान झोपी गेले सकळीइ ५.३० ला उठुन कामावर जायचे होते ना.
सकाळी उठल्यावर ऑफ़िस ला जायचे मन बिलकुल नव्हते पण तरी ही तयरी करुन निघलो,आणी अचानक विचर आला मनात कि जर आपन हंडी ट्रेन मध्ये फ़ोडली तर कय धम्मल येइल ना म्हणुन पटकन मळ्यावर चढुन मडके काढले आणिअ वडीलांनी मला त्यासठी दोर वैगरे तयर करुन दिला,लहान बहीणीने बागेतुन फुले आणली हंडिच्या सजावटीसठिअ आणी आई ने लगेच माल दही-पोहे भिजाऊन दिले ,लहन भावने पटकन नरळ साफ़ करुन दिला ,आणी आंबोत घेउन आला. आम्हची हंडी ची तयरी पुर्ण झाली आम्ही दोघि बहीणी धवपळ करत स्टेशनवार पोचलो ट्रेन पण अगदि वेळेतच आली होती, नशीब घरी सगळ्यांनी हांडी तयार करायला हातभार लावाला नाही तर आज ट्रेन गेलीच असती आम्हची.
ग़डी मधे चढल्या चढल्या सगळे वैतकुन बोलत होते अरे बघ ना सरकरी नोकरी वल्याना सुट्टि आहे आणी आपनाच सगळी मज़्ज़ा सोडुन चाल्लोय ऑफ़िसला. तेवढ्यात मी त्याना गडीत हंडी फ़ोडायची कल्पना बोलुन दाखवली सगळ्याना नवल वाटले आणी खुश पण झाले “अग पण अनुजा तु काल का नाही ग बोल्लिस आपण मस्त सगळे तयर करुन आणले असते ना आणी आज फोडली असती ना हंडी वलसाड मधे” अजुन कोणाला ही माहीती नव्हते की मी आणी चिऊ(लहन बहिण)सगळ्या तयारीनीशी आलो होतो ते .
आणि मी हळुच हंडीचे सगळे सामान बाहेर कढुन तयारी करायला सुरुवत केले आणि तेव्हा सगळयानां मझी गडीत हंडि फोडण्याची कल्पना प्रत्तेक्षात सकारताना दिसाली.











आईने भिजाऊन दिलेले दहि-पोहे एक प्लास्टीक पिशवित भरुन पिशवि हळुच हांडिमधे ठेवली बाहेरुन फुलांनि सजावट केली थोडी आणि हंडीवर “वलसाड ग्रुप” असे चिटकोरे लिहुन चिकटवले.


ग़ाडीच्या छताला असलेल्या फ़ॉन आणि ट्युबच्या आधाराने खुप कष्टाने हंडी बांधाली.













आजु बाजुच्या कंम्पारमेंट मधे ही आम्ही हंडीचे आमंत्रण केले सगळे आल्यावर चिऊ ने हंडी फ़ोडान्याचा चान्स पटकावला. (लहान असल्यामुळे) त्यातल प्रसाद सगळयांना वटला.


आम्ही सगल्यांनी गडीतील हंडी खुप एन्जोय केलि होती आणि आता सगळ्यांनाच आपापल्या ऑफ़िसला कधी जतो आणि ही गडीतील हांडी फ़ोडन्याचा आगळा वेगळा आनंद कधी संगतो असे झाले होते .






“गोवींदा रे गोपळा येशोधेच्या तान्या बाळा “

अनुजा सावे